Wat ik ga doen

Wat ga ik doen met mijn bindingsangst?

Onder bindingsangst versta ik angst voor het aangaan van relaties. Je bent bang dat de andere persoon je niet als gelijke ziet, dat je niet waardig bent voor zijn of haar aandacht en emoties.

Deze onzekerheid ontstaat al vroeg in de jeugd, wanneer de moeder niet de juiste opvoedingsmethode heeft. Het kind is in de eerste jaren volledig afhankelijk van de verzorgster, maar onder omstandigheden kan de verzorgster niet optimaal voor het kind zorgen.

Wat het kind aanleert is dat de wereld moeilijk te vertrouwen is, dat mensen wellicht niet te vertrouwen zijn. Met deze diep ingegraveerde kennis groeit het kind op. Het kind merkt op latere leeftijd dat zijn gebrekkige vertrouwen voor mensen hem ten koste zijn. Vriendschappen die verloren gaan, relaties die nooit bloeien, zich emotioneel niet vrij kunnen uiten rondom mensen.

Het besef dat ik bindingsangst heb is geloof ik de ook de eerste stap in het aanvallen van deze onzekerheid.

Ik moet leren dat in het algemeen, de meeste mensen wel te vertrouwen zijn. De meeste mensen zullen mij niet in de steek laten. De meeste mensen zijn open voor gesprekken en interactie.

Het klinkt paradoxaal, maar om te leren dat mensen te vertrouwen zijn, moet ik vertrouwen op het feit dat mensen te vertrouwen zijn. Enkel door te vertrouwen dat mensen te vertrouwen zijn, leer ik dat mensen daadwerkelijk te vertrouwen zijn.

Vriendschappen en relaties aangaan zullen op deze manier niet worden ervaren zoals de meeste mensen dat doen. Zeket weten niet. Mensen met bindingsangst zullen zich met meer moed zich in relaties moeten gooien in vergelijking met de gemiddelde mens. Enkel op deze manier zullen ze leren hoe het is om weer vrienden te maken en relaties aan te gaan.