Verschrikkelijke moeders

Soms kom je wijven tegen waarvan je denkt: jeetje wat is er met jou? Deze vrouwen krijgen het op een of andere manier voor elkaar om alles in hun omgeving kapot te maken. Sinds de jeugd is het op te merken dat ze zichzelf heel wat vinden. Altijd maar anderen neerhalen om dan op een achterbakse wijze een beetje beter over zichzelf te kunnen voelen. Hatelijk. Het meest erge aan deze vrouwen is dat ze het zelf waarschijnlijk nog niet eens doorhebben. In hun verdraaide wereld en gedachtegang zijn zij de slachtoffer, zij zijn diegenen die alle aandacht moeten krijgen; zij zijn diegenen die het altijd juist hebben. De rest mag stikken volgens hun.

Wanneer deze vrouwen op leeftijd raken zullen ze trouwen met een ocharme man die maar niet beter weet omdat hij ook het slachtoffer is geweest van een verschrikkelijke moeder. Zonder te weten springt hij in een relatie en denkt hij weer een vooruitgang gemaakt te hebben in zijn leven, maar al gauw komt hij erachter dat hij de grootste fout in zijn leven heeft gemaakt. Hij wil weg, maar het kan niet. Hij zit vast. Hij weet niet wat hij moet doen, dus ploetert hij maar verder. Dag in dag uit kakelt de akelige vrouw aan zijn hoofd. Dag in dag uit krijgt hij die verschrikkelijke stem te horen.En dan komt het. Het wijf wil kinderen hebben. Hij heeft niks op te merken, want zij is alles wat hij heeft.

Kindeeren wil zij niet eens uit liefde. Zij wil geen kinderen om daar goed voor te zorgen. Nee. Zij wil kinderen omdat dat een investering is. Later, wanneer ze groot zijn, zullen ze voor me zorgen, denkt ze. Ik zal ze goed opvoeden zodat ze lekker veel geld verdienen, en dan kan ik later lekker lui op mijn reet zitten en de hele dag tv kijken. Ja, dat wil ik uit het leven.

Ze kijkt niet naar hoe een kind zich gedraagt. Alles in haar ogen is fout. Alles moet volgens haar manier. Laat ik mijn kind eens uitschelden. Laat ik mijn kind eens slaan. Dat is allemaal normaal hoor, dat hoort bij een gezonde opvoeding. Anders leren ze het toch nooit. Luisteren doet ze niet, want kinderen, tsja, die weten toch van niks.

Op deze manier groeien kinderen op die zich zwak voelen. Kinderen opgegroeid in een gezin met verschrikkelijke moeders zullen te maken krijgen met geschade zelfvertrouwen en een verdraaid zelfbeeld en daar zijn ze maar al te goed van bewust. Soms hebben deze kindereren geluk, dan herkennen ze wat er gebeurd is en weten zij zich weer gedeeltelijk recht te trekken. Maar al te vaak komen deze kinderen er niet achter wat er gebeurd is. Ze weten niet wat de oorzaak is van alle ellende die ze meemaken. Gepest worden op school omdat je anders bent dan anderen, dat kan er dan ook wel weer bij. Er zijn genoeg kinderen die hun leven op vroege leeftijd nemen omdat ze het niet meer aan kunnen.

Stop met kinderen krijgen wanneer je zelf niet competent bent. Je hoort genen niet door te geven aan de volgende generatie als je nog niet eens voor jezelf kan zorgen. Stop ermee.

Mensen als deze zorgen dan wel voor meer verdriet dan blijdschap, maar heel soms dan ontstaat er uit deze crisis een ander soort mens. Een mens die zich overeind weet te houden in spijt van alle ellende die zijn zo gezegde verzorger hem levert. Deze mensen leren zelf hoe ze voor zichzelf moeten denken. Deze mensen leren zelf aan hoe ze de held moeten zijn wanneer de tijden niet zo goed gaan. Aan deze mensen de hoop dat zij ervoor kunnen zorgen dat de ellende op de wereld eens ophoudt.